In het tv-programma M2 van de regionale omroep ZuidWestTV kreeg ik op 14 oktober 2021 de gelegenheid mijn boek te presenteren.
Het programma is terug te zien op de website van ZuidwestTV gemist ‘M2’ 14 oktober.
Willem Punt overleden
Een van de laatste ‘Survivors’ van de Junyo Maru en Pakan Baroe spoorweg is op 15 september 2021 overleden. Hij werd 100 jaar. Punt was een van de mannen die zijn verhaal vertelde. Later is het door kleinschoondochter Meinders opgetekend in het boek Survivor.
Willem Punt zijn verhaal loopt parallel aan dat van mijn in vader Cor Boot.
Herdenking Hellships
De Stichting Herdenking Slachtoffers Japanse Zeetransporten organiseert op 12-09-2021 de jaarlijkse herdenking te Bronbeek/Arnhem.
De herdenking heeft, i.v.m. corona, een besloten karakter. Defensie verzorgt een livestream die via YouTube is te volgen. Start zondag 14:00 uur.
Alle informatie vindt u op de website shsjz.nl/
Het YouTube-adres is: https://YouTube.be/A1mTpl8CpAc
“ZO OVERLEEFDE MIJN VADER DE OORLOG”
Bron: MAX magazine 2021 nr 34 / 21 t/m 27 augustus. tekst Marloes de Moor
Het MAX magazine bericht over het boek n.a.v. de herdenking van het einde van de Tweede Wereldoorlog op 15 augustus. Bestellen kan via boek-boot.nl/
Schrijver Henk Hovinga overleden
Op 20 mei is schrijver/journalist en documentairemaker Henk Hovinga op 90-jarige leeftijd overleden. Hovinga schreef tientallen buitenlandreportages, meest uit oorlogsgebieden. Met zijn Azië-specialisatie ontwikkelde hij zich in de jaren 80 bij de NOS tot een bekende radio- en tv-documentairemaker. Zijn boek ‘Op Dood Spoor’ over het drama van de Pakan Baroe Spoorweg op Sumatra werd een standaardwerk.
Zelf correspondeerde ik diverse malen met Hovinga over mijn boek. Voor mij was hij de geschiedschrijver en expert van de Pakan Baroe-spoorweg. Hij stelde belangeloos afbeeldingen voor het boek beschikbaar en sprak zijn waardering uit over het werk. Zijn waardevolle kritiek heb ik in de tweede druk verwerkt.
BOEK TUSSEN GROTEN, BOEKWINKELS GESLOTEN
Een boek schrijf je omdat je vindt dat het moet. Omdat je het verhaal wilt vertellen over iets dat niet vergeten mag worden. Dan moet het ook nog gelezen worden.
Het boek ligt er nu mooi bij tussen de groten. Maar de boekwinkels blijven gesloten. Bestel het gewoon via de website, per mail of telefoon!
Ongelofelijk overlevingsverhaal nu in tweede druk te koop
Het boek ‘Scheepsrampen en Jappenkampen’ van Hendrik Boot beschrijft het ongelofelijke maar waargebeurde verhaal van zijn vader Cor Boot. Een indrukwekkende overlevingsgeschiedenis die hij na veel research kon beschrijven. Zijn vader vertelde er bijna niets over. Beslist een boek dat gelezen moet worden! Het is een eerbetoon aan de overlevenden en slachtoffer van de oorlog op zee en het Japanse geweld in Nederlands-Indië.
Nu o.a. te koop bij Van der Kreek Bergen op Zoom, De Vries en Van Stockum Den Haag, Oosterboekhandel J Amesz Rotterdam. Ook te bestellen via de website boek-boot.nl
Inmiddels is de tweede druk uit van het 406 pagina’s tellende boek uit, nu uitgevoerd in harde kaft.
2e Druk is een waardevol geschenk
Tweede druk van het boek ‘Scheepsrampen en Jappenkampen is uit in een harde kaft uitvoering!
Het 406 pagina’s tellende boek is een bijzonder geschenk voor iedereen die geïnteresseerd is geschiedenis. Het beschrijft de biografie van zeeman Cor Boot die de gruwelen van de Duitsers en Japanners overleefde. U leest over de strijd op zee en de oorlog in Azië, over Nederlands Indië en de oorlog met Japan. Hendrik Boot beschrijft de levensgeschiedenis van zijn vader die hij na veel research geconstrueerd heeft. Zo als velen sprak zijn vader er niet over. Het verhaal is ongelofelijk maar waar gebeurd. Een overlevingsgeschiedenis die verteld moest worden opdat het niet vergeten wordt.
Het is te koop via de website boek-boot.nl en kost € 29,50. Op de website vindt u alle informatie over het boek. Het is ook te koop bij de meeste boekhandels waaronder De Vries en Van Stockem Den Haag, Van der Kreek Bergen op Zoom, Amesz Rotterdam.
Wilt u meer informatie mail naar het aders op de website.
Hell Ships-herdenking
Op zondag 13 september sprak staatssecretaris Paul Blokhuis bij de herdenking van de slachtoffers van de Japanse zeetransporten in Nederlands-Indië tijdens de Tweede Wereldoorlog. Voor mij een bijzonder moment omdat nadrukkelijk aandacht besteed werd aan mijn boek en het belang van het vertellen van de verhalen. Hierbij een deel. De hele speech is te lezen op op de website van de Rijksoverheid
“Dames en heren, wie ben je als je geen verhalen hebt? …..Voor nog veel meer mensen is het moeilijk om de stukjes bij elkaar te passen. De stukjes van de verhalen over een oorlog in Azië met Japan….
“….terwijl hier het zuiden van Nederland al bevrijd was, de slag om Arnhem in volle gang, voer de Junyo Maru – een oud roestig stoomschip – ergens tussen Batavia en Padang. De Junyo Maru; één van de 185 hell ships waarmee tussen 1942 en 1945 meer dan 100.000 krijgsgevangenen werden verplaatst naar Birma, Japan en andere locaties. Aan boord waren zo’n 6.500 mannen; krijgsgevangenen en Javaanse dwangarbeiders: de Romusha’s. Het schip in geschreeuwd en in geslagen. Op elkaar gepakt; Zitten of liggen konden ze bijna niet. Bijna niks te eten en te drinken. Overdag snikheet, ’s nachts ijskoud. De continue dreiging van de Japanse bewakers. Mensen werden ziek, sommigen stierven onderweg. Het was een schip met krijgsgevangenen, maar zonder het beschermende Rode Kruis.
En toen, op 18 september 1944, de vierde dag op zee, onder een strakblauwe hemel, voor de kust van Sumatra, werd dit hell ship getorpedeerd door een Britse onderzeeër. Binnen 20 minuten was het schip gezonken. Naar schatting kwamen 5.640 mannen om. Het werd de op twee-na grootste scheepsramp ooit. Cor Boot, één van de gevangenen, sprong over boord. Hij overleefde twee dagen en nachten drijvend op een luikplank en werd opgepikt door een Japans korvet. Na alles wat hij al had doorgemaakt in verschillende kampen op Java en de Junyo Maru, volgde dwangarbeid aan de Pakan Baroe dodenspoorlijn. Tot de capitulatie van Japan op 2 september 1945.
Het is voor ons nu onvoorstelbaar wat mensen zoals Cor Boot hebben meegemaakt. Zijn zoon Hendrik deed er jarenlang onderzoek naar, nadat zijn vader in 1997 – totaal onverwacht –een interview gaf aan De Trompetter’, het verenigingsblad voor oud-leerlingen van de machinistenschool in Den Briel. In het boek ‘Scheepsrampen en jappenkampen’ schrijft Hendrik het verhaal dat zijn vader aan hem nooit had kunnen vertellen….”